| To «φιλανθρωπικό» σχέδιο του Σόρος για τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα... | ||
του Περικλή Νεάρχου Πρέσβυς ε.τ. Στις 30 Οκτωβρίου 2012, στο Βερολίνο, το Ινστιτούτο για την (Παγκόσμια) Διακυβέρνηση NicolasBerggruen οργάνωσε ένα Συνέδριο με θέμα «Η Ευρώπη μετά την κρίση».ONicholasBerggruen είναι ένας δισεκατομμυριούχος που αναπτύσσει έντονη δράση, μέσω του ομώνυμου Ινστιτούτου, για τη λεγόμενη παγκόσμια διακυβέρνηση. Στο Συνέδριο πήραν μέρος εξέχουσες προσωπικότητες της πολιτικής και της οικονομικής ζωής της Ευρώπης, μεταξύ αυτών πρώην Πρόεδροι χωρών, αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τραπεζίτες και επιχειρηματίες. Μεταξύ των προσκεκλημένων ήταν και ο γνωστός «επενδυτής» των χρηματιστικών αγορών Τζωρτζ Σόρος. Ο τελευταίος, με τη βοήθεια των τεραστίων κεφαλαίων που έχει συγκεντρώσει, αυτοπροβάλλεται επίσης ως μεγάλος φιλάνθρωπος, προαγωγός της Δημοκρατίας, στις χώρες ιδίως της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως, και ως θεωρητικός για τη μεταρρύθμιση του σύγχρονου καπιταλισμού και την προώθηση μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξεως και παγκόσμιας διακυβερνήσεως. Στο πλαίσιο αυτό, προωθεί ειδικότερα την ιδέα μιας πλήρως «νεωτερικής», μεταεθνικής κοινωνίας στην Ευρώπη. Για την προώθηση των ιδεών του, ο Τζωρτζ Σόρος έγραψε βιβλία, ίδρυσε διάφορα ινστιτούτα και ανέλαβε διάφορες θεσμικές πρωτοβουλίες. Η κριτική του για τον σύγχρονο χρηματιστικό καπιταλισμό και τους απίστευτους παραλογισμούς του, που θέτουν σε θανάσιμο κίνδυνο την παγκόσμια οικονομία, του έδωσε μια σχετική αξιοπιστία ως αναλυτή της σημερινής παγκόσμιας οικονομικής πραγματικότητας, που κυριαρχείται από το ρόλο των αγορών και τη χρηματιστική κερδοσκοπία. Ο ίδιος είναι βαθύς γνώστης του χρηματιστικού αυτού παιχνιδιού, που τον ανέδειξε παγκοσμίως σε πρώτο κερδοσκόπο των αγορών, με κορυφαία επίδοσή του το στοίχημα που κέρδισε, επενδύοντας στην υποτίμηση της Αγγλικής λίρας. Μιλώντας στο Συνέδριο του Βερολίνου, ο Τζωρτζ Σόρος έκανε, κατά τα αλλά, ορθές διαπιστώσεις για τον χαρακτήρα της κρίσεως στην Ευρώπη, υπογραμμίζοντας τη διαίρεση των χωρών-μελών της Ευρωζώνης σε χώρες-πιστωτές και σε χώρες-οφειλέτες. Το χάσμα αυτό, τόνισε, είναι δύσκολο να γεφυρωθεί χωρίς την επιστροφή στις αρχές της αλληλεγγύης, πάνω στη βάση των οποίων είχε τεθεί η Ευρωπαϊκή οικοδόμηση. Στη συνέχεια, αφού προέβαλε για όλη την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή κρίση στην ωραία αρχή της αλληλεγγύης, παρουσίασε επιτηδείως το σχέδιό του για τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα ως μέρος και έκφραση αυτής της αλληλεγγύης και ζήτησε σύμπραξη και άλλων φορέων και πολιτική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρωτοβουλία αυτή, είπε, που αναλαμβάνεται από τη δική του οργάνωση «Ανοικτή Κοινωνία», πρέπει, σε δεύτερο στάδιο, να βρει το δρόμο της στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ενώσεως! Για την πρώτη φάση, ανέφερε, ήρθε σ’ επαφή με φιλανθρωπικούς οργανισμούς της Σουηδίας και της Νορβηγίας και εξασφάλισε την υποστήριξη και τη συνδρομή τους. Ποιο είναι ακριβώς το σχέδιο του Σόρος για τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα; Το σχέδιο του, όπως το εξήγγειλε στο Βερολίνο, είναι να χρηματοδοτήσει τη στέγαση των μεταναστών στην Ελλάδα. Επειδή όμως, είπε, αυτό μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση των Ελλήνων, που αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι μεγάλα προβλήματα, το πρόγραμμα δεν θα απευθύνεται μόνο στους μετανάστες αλλά και στους Έλληνες που έχουν ανάγκη. Θα δημιουργηθούν, διευκρίνισε, κοινοτικά κέντρα που θα παρέχουν στέγαση και τροφή. Σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των Ευρωπαϊκών προνοιών για το πολιτικό άσυλο, επεσήμανε ότι έχουν ήδη υποβληθεί 60.000 αιτήσεις στην αρμόδια επιτροπή, η οποία ουσιαστικά δεν μπορεί να τις διεκπεραιώσει και ότι πρακτικά ο μηχανισμός για την εξέταση των αιτήσεων και την παροχή ασύλου έχει καταρρεύσει. Δεν αποτελεί επίσης λύση, είπε, ο εγκλεισμός των παρανόμων μεταναστών σε προσωρινά κέντρα κρατήσεως, γιατί αυτό είναι απάνθρωπο. Με λίγα λόγια, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει δήθεν άλλη λύση από την παραμονή τους και τη μόνιμη στέγασή τους στην Ελλάδα. «Η Ευρώπη», είπε, «να επιδείξει αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και η Ελλάδα να επιδείξει αλληλεγγύη προς τους μετανάστες». Γιατί προτείνεται ως μόνη δήθεν λύση και ως μόνη δυνατή αλληλεγγύη η χρηματοδότηση για τη μόνιμη εγκατάσταση όλων των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα; Η ισομερής κατανομή των λαθρομεταναστών σ’ όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, ανάλογα με το μέγεθος και τον πληθυσμό της κάθε χώρας, θα ήταν μια λογική και λυσιτελής λύση, εφόσον η Ελλάδα λειτουργεί εκ των πραγμάτων ως χώρα-πύλη, από την οποία εισέρχεται το 90% της λαθρομεταναστεύσεως στην Ευρώπη. Ομολογουμένως, οι Ευρωπαίοι εταίροι είχαν μέχρι τώρα ένα σοβαρό επιχείρημα για την άρνησή τους να δεχθούν στο έδαφός τους λαθρομετανάστες προερχόμενους από την Ελλάδα και απαίτησαν την επιβολή της Συμφωνίας του Δουβλίνου ΙΙ. Ήταν το γεγονός ότι Ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και πολιτικές δυνάμεις της χώρας υπερακόντιζαν ανευθύνως, με ανεδαφικά και ολέθρια ιδεολογήματα, υπέρ της ανοχής της λαθρομεταναστεύσεως. Ελέγξτε τα σύνορά σας, ζητούσαν επιτακτικά οι μεγάλες ιδίως χώρες, με πρώτες τη Γερμανία και τη Γαλλία, οι οποίες είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι σε αυτές τελικά θα κατέληγε ο μεγαλύτερος αριθμός των εισερχομένων από την Ελλάδα λαθρομεταναστών, εάν δεν έπαιρναν αυστηρά μέτρα για να το εμποδίσουν, όπως η Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ. Προφανώς, το επιχείρημα είναι σε μεγάλο μέρος υποκριτικό και προσχηματικό. Ανεξάρτητα από την καταδικαστέα πολιτική ανοχής της λαθρομεταναστεύσεως, που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις και οι κύριες πολιτικές δυνάμεις της χώρας κατά τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της θέσεως και της πολιτικής που ασκεί η Τουρκία, δέχεται τη μεγαλύτερη πίεση των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη. Επιπλέον όμως, υποχρεώνεται από την Ευρωπαϊκή πολιτική για τους πρόσφυγες και το πολιτικό άσυλο να μην απωθεί στα συνορά της κανέναν ο οποίος δηλώνει πρόσφυγας και ζητά άσυλο. Επιβάλλει επίσης μια περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία, η οποία μπορεί να εφαρμοσθεί όταν πρόκειται για πολύ περιορισμένο αριθμό ατόμων αλλά είναι ανεδαφική και ανεφάρμοστη όταν πρόκειται για δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες άτομα κάθε χρόνο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συγκεντρώνεται στη χώρα ένας τεράστιος αριθμός λαθρομεταναστών, που επιδεινώνει τα προβλήματά της και απειλεί ευθέως την εθνική και κοινωνική συνοχή και την ασφάλεια της. Η σχετική πρόοδος που έχει επιτευχθεί προσφάτως στον έλεγχο της λαθρομεταναστεύσεως στα σύνορα του Έβρου είναι ένα επιχείρημα για την Ελληνική πλευρά για να ζητήσει την επανεξέταση της Συμφωνίας του Δουβλίνου ΙΙ. Στο πνεύμα αυτό, ορθώς η Ελληνική πλευρά αρνείται να προσυπογράψει τη Συμφωνία του Δουβλίνου ΙΙΙ. Η τελευταία συνεχίζει την ίδια πολιτική και καθιστά την Ελλάδα μόνιμο ανάχωμα της Ευρώπης, εγκλωβίζοντας σ’ αυτήν όλους τους λαθρομετανάστες προς την Ευρώπη. Δεν αρκεί όμως αυτό. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη, ανάλογα με τις μεταναστευτικές πιέσεις και την ανταπόκριση που θα υπάρξει από την Ευρώπη, να αναστείλει μονομερώς την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τους πρόσφυγες και το πολιτικό άσυλο, επικαλούμενη λόγους εθνικής ασφάλειας, όπως έχει δικαίωμα με βάση τη Συνθήκη Σένγκεν. Η ανυπόφορη Ευρωπαϊκή υποκρισία στο θέμα αυτό έλαμψε προσφάτως με την περίπτωση του Αμερικανού Σνόουντεν. Ο τελευταίος, με πολύ υψηλό προσωπικό κόστος και κίνδυνο, προσέφερε, μεταξύ άλλων, στις Ευρωπαϊκές χώρες πολύτιμες υπηρεσίες, αποκαλύπτοντας τις δραστηριότητες του Μεγάλου Αδελφού. Σε αντίθεση όμως με ό,τι συμβαίνει με τις χιλιάδες των λαθρομεταναστών, που αφήνονται να εισέλθουν π.χ. στην Ελλάδα, με τον ισχυρισμό του δήθεν πολιτικού πρόσφυγα, στη δική του περίπτωση, ενός πραγματικά πολιτικού πρόσφυγα, υπήρξε εκ μέρους των Ευρωπαίων όχι μόνο άρνηση, αλλά και ενεργητική σύμπραξη στην καταδίωξή του. Έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να επιδοθούν σε καταγέλαστες ενέργειες, όπως η αναγκαστική προσγείωση στη Βιέννη του αεροσκάφους του Προέδρου της Βολιβίας και το κλείσιμο σ’ αυτό από τη Γαλλία, την Ιταλία και την Πορτογαλία του εναέριου χώρου τους. Το σχέδιο Σόρος θέλει να προκαταλάβει κάθε άλλη πολιτική και να δημιουργήσει τετελεσμένο γεγονός με τη μόνιμη εγκατάσταση όλων των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα Εάν δεν ήταν γνωστή η προϊστορία και η πολιτεία του Τζωρτζ Σόρος, θα μπορούσε κανείς να εξαπατηθεί σχετικά με τα πραγματικά του κίνητρα που κρύπτονται πίσω από το «ανθρωπιστικό» του ενδιαφέρον για τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Πραγματικός του στόχος είναι να προκαταλάβει οποιαδήποτε κυβερνητική πολιτική και να δημιουργήσει τετελεσμένο γεγονός, με τη μόνιμη εγκατάσταση όλων των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα. Είναι μια πολιτική στο πνεύμα της Συμφωνίας του Δουβλίνου ΙΙ και στο πνεύμα όσων επιδιώκουν ως ανομολόγητο στρατηγικό στόχο την εθνική αποδόμηση της Ελλάδος και τη μετάλλαξή της σε «πολυπολιτιστικό» συνονθύλευμα, με τον ευφημισμό της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας. Είναι εκπληκτικό, ο υψηλός προστάτης και χρηματοδότης των Σκοπίων, ο χορηγός της γνωστής δήθεν νεωτερικής ιστορίας των Βαλκανίων και απροκάλυπτος συνήγορος και προπαγανδιστής της μεταεθνικής Ευρώπης και της παγκόσμιας διακυβερνήσεως να βρίσκει ανοικτές πόρτες στην Ελλάδα για να αναπτύξει εδώ ελεύθερα της δραστηριότητές του, με ανθρωπιστικό άλλοθι και με τη συνεργασία των δύο μεγαλυτέρων Δήμων της χώρας, των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Με ποίο δικαίωμα οι Δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης υποκαθιστούν την Κυβέρνηση στο χειρισμό ενός κορυφαίου εθνικού θέματος και προτίθενται να συμπράξουν στη δημιουργία τετελεσμένου γεγονότος σε βάρος της Ελλάδος; Ας χρηματοδοτήσει ο κ. Σόρος τη μόνιμη εγκατάσταση των λαθρομεταναστών σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θέλει ή ας χρηματοδοτήσει προγράμματα παραγωγικής επανεγκαταστάσεώς τους στην πατρίδα τους. Η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της ένα τέτοιο βάρος και δεν είναι Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη η επίλυση του προβλήματος της λαθρομεταναστεύσεως στην Ευρώπη στην πλάτη της Ελλάδος | ||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου